نویسنده: وحید مژده / نشر نی
یک مشکل بزرگ در رابطه با طالبان این بود که اکثر وزرا، معاونین وزراء و شخصیت‌های مهم آنان به صورت انفرادی از وضع موجود ناراضی بودند و به این نکته نیز اذعان داشتند که بسیاری از عملکردهای رهبری طالبان نیاز به تجدیدنظر دارد. به صورت انفرادی بسیاری از این افراد تندرو نبودند، ولی وقتی در شورا گرد هم می‌آمدند، شخصیت دیگری می‌یافتند.
در شورا مصلحت ملت و کشور در قدم اول اهمیت نداشت، بلکه با مطرح شدن هر مسئله در شورا، سوال اول این بود که اگر «مشر ملا صاحب» (ملا صاحب بزرگ) در این مجلس حاضر می‌بود، در این رابطه چگونه موقف می‌داشت، روح ملاعمر بر مجالس آنان حاکم بود. صفحه 99 کتاب
فرماندهان نظامی طالبان فقط در برابر ملا محمد عمر مسئول بودند و حتی ملا محمد ربانی که اصولاً نفر دوم تحریک، بعد از ملا عمر بود نیز حق بازخواست از آنان را نداشت، فرماندهان نظامی در برابر امکانات مالی‌ای که دریافت می‌داشتند، به هیچ مرجعی حساب نمی‌دادند. طبیعی است که کسانی که چنین قدرت و صلاحیتی را مدیون جنگ بودند، هرگز نمی‌خواستند صلح در افغانستان برقرار گردد و هر حرکت در جهت صلح در قدم اول با مخالفت نظامیان مواجه می‌شد. صفحه 98 کتاب
«کتاب افغانستان و پنج سال سلطه طالبان» از وحید مژده تصویری درونی و دقیق از پنج سال حکومت طالبان ارائه داده است، مطالعه این کتاب نه تنها برای علاقه‌مندان به گذشته و آینده افغانستان که برای عبرت ملت‌ها و حکومت‌ها در جوامع بسته دیگر نیز آموزنده است.»
محسن مخملباف
