مطالعه تاریخ اندیشه‌ها می‌تواند در دست‌یابی انسان به «آزادی» مفید باشد. «تا وقتی ما در این توهم بسر می‌بریم که اندیشه‌های رایج در دوران ما و کشور ما و فقط در طبقه سیاسی ما مطلق و معتبرند، به معنای واقعی آزاد نخواهیم بود». این موضوع به ما گوشزد می‌کند، مادام که در زندان زمانه و عقل محصور و محدود خود حبس می‌شویم و از تجربه فکر دیگران که از طریق مطالعه اندیشه‌ها به‌دست می‌آید، جدا بیفتیم، نمی‌توانیم خود را آزاد بشماریم. برای دست‌یابی به آزادی مواجهه با این واقعیت ضروری است که اندیشه‌ها در زمان و مکان اعتبار دارند و پیوسته دستخوش دگرگونی‌اند. بنابراین ما باید از حدود چنین معرفتی درباره نسبیت تاریخی فراتر رویم و جهان‌بینی و عقاید نسل‌های گذشته را بازشناسیم.
قطع: رقعی
چاپ: 1392
