مؤلف: کوفی عنان / نشر: نگاره آفتاب
? هدفها و اصول سازمان ملل متحد به وضوح در منشور سازمان و در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر ترسیم شده است. از مناسبت و ظرفیت الهامبخش آنها به هیچ وجه کاسته نشده است؛ حتی میتوان گفت بیشتر شده است، چون مردمان به شیوههایی جدید با یکدیگر پیوند خوردهاند و نیاز به مسئولیت جمعی در سطح جهان بیش از پیش احساس میشود.
? آزادی. مردان و زنان حق دارند طبق شأن انسانی، فارغ از گرسنگی و ناپاکی و فارغ از ترس از خشونت یا ستم، زندگی کنند و فرزندان خود را پرورش دهند. این حقوق در حکومت انتخابی مبتنی بر ارادۀ مردم بهتر تضمین میشود.
? عدالت و همبستگی. هیچ فرد و هیچ ملتی را نباید از فرصت برخورداری از مزایای جهانی شدن محروم کرد. خطرهای جهانی را باید طوری اداره کرد که هزینهها و بارهای آن منصفانه تقسیم شود. کسانی که متحمل رنج میشوند، یا کسانی که کمتر منتفع میشوند، مستحق دریافت کمک از کسانیاند که بیشتر منتفع میشوند.
? تساهل. انسانها با تمامی تفاوتهای عقیدتی، فرهنگی و زبانی باید به یکدیگر احترام بگذارند. از تفاوتهای درون جوامع و از تفاوتهای بین جوامع نباید ترسید و نباید سرکوبشان کرد، بلکه باید آنها را پاس داشت.
? عدم خشونت. منازعههای بین کشورها و درون کشورها را باید به طرق مسالمتآمیز حل و فصل کرد، به استثنای مواردی که منشور سازمان ملل متحد اعمال زور را جایز بداند.
? پاسداری از طبیعت. در مورد همۀ گونههای جاندار و منابع طبیعی باید جانب احتیاط را نگه داشت. ثروتهای هنگفتی را که از طبیعت به ارث میبریم فقط با احترام به طبیعت میتوان محافظت کرد و به آیندگان سپرد.
? مسئولیت مشترک. کشورها باید طبق منشور سازمان ملل متحد در حفظ صلح و امنیت بینالمللی تشریک مساعی کنند. ادارۀ خطرها و تهدیدهایی که بر حال و روز مردم جهان تأثیر میگذارد باید چندجانبه و با نظر همۀ طرفها صورت گیرد.
—
—
