الکساندر سولژنیتسین

سولژنیتسین می‌گوید: هنگامی که قدرت جبار بر زندگی آرام مردم مسلط شد ظاهر اعتماد به نفس دارد با اطمینان پرچم برمی‌افرازد و می‌گوید: منم قدرت جبار! متفرق شوید تا لگدمال‌تان نکرده‌ام ولی بعد از چند سال اعتمادش را از دست داده با دروغ متحد می‌شود چرا که زور جز دروغ پوششی ندارد و دروغ زیر سایه زور قابل دوام است. کافی است که به اطاعت از او سر فرود بیاوریم و همه روزه در تزویر او سهیم شویم که همین است سرسپردگی.

در عصر حکومت شوروی باد بیشتری به نخوت و غرور ما در روسیه افتاد و میدان دید حاکمان را تنگ‌تر کرد این خودپسندی ما را بیش از پیش از خودشناسی دور کرد.

سولژنیتسین در مورد کشورهای غربی نیز ساکت نیست، اعتقاد دارد دفاع از حقوق فردی تا آنجا پیش رفته که جامعه در مقابله با برخی از افراد، ناتوان مانده آزادی مخرب و غیر مسئول از هر حد و مرزی پیش رفته و جامعه قادر نیست در برابر ورطه هولناک سقوط انسانی مانند سوءاستفاده از آزادی از خود دفاع کند و به این ترتیب حمایت از جامعه در برابر شر مفسدان امکان‌پذیر نیست. از آثار دیگر او نامه به رهبران شوروی در حال سقوط است.

کتاب اشاراتی هم به زندگی نویسنده دارد.

وی زاده سال 1918 در روسیه است و تحصیلکرده‌ی رشته ریاضی و فیزیک است. به خاطر افشای استالین بیست سال در تبعید بود.

زندگی ادبی او از سال 1960 آغاز می‌شود. «داستان زندگی یک روز ایوان دنیسویچ» به چاپ می‌رسد، کتاب به سرعت به فروش می‌رسد. محتوای کتاب از جزئیات نظام اردوگاهی، در شوروی پرده برمی‌دارد تا دوره حکومت ارعاب برژنف پا می‌گیرد ولی دیگر روش‌های تکثیر چاپ کتاب به کار افتاده و امکان سانسور کاهش می‌یابد. ممنوع القلم می‌شود.

در سال 1970 برنده جایزه‌ نوبل می‌شود ولی به شدت در فقر می‌زیست زیرا از وصول وجه حق‌التالیف‌ها از خارج شوروی عاجز بود. سولژنیتسین کتاب «مجمع ‌الجزایر گولاک» که تجربیات شخصی او و دیده‌ها و شنیده‌هایش در اسارت اردوگاه گولاک را نگاشت.

در سال 1973 مامورین ک.گ.ب الیزاوتا را بازداشت کردند زیرا که بخشی از دست‌نوشته‌های گولاک نزد او مخفی بود. زن بیچاره پس از صد و بیست ساعت بازجویی و شکنجه مخفیگاه دست‌نوشته را نشان داد اما پس از رهایی خودکشی کرد.

ترجمه کتاب فوق در خارج از شوروی هم آشفتگی بی‌خبران را در پی داشت که هنوز شوروی را حکومتی دادگستر می‌شناختند. پاسخ این سوال اخراج او از وطن در سال 1974 بود.

سولژنیتسین در  سال 2008 در سن نود سالگی درگذشت.