تالیف دکتر سریع القلم از انتشارات فرزان است
دغدغه پیشرفت، توسعه یافتگی و ثبات سیاسی ایران هم چنان ادامه دارد. تاریخ برای چیدن عوامل مناسب در کنار یکدیگر برای رشد و توسعه یک کشور عجله‌ای ندارد؛ زیرا مبنای کانونی رشد و توسعه عقلانیت است و این متاع با سهولت به دست نمی‌آید . تاریخ غرب و اخیرا تاریخ پیشرفت آسیا معرف این واقعیت است که هیچ عاملی به اندازه “تولید” زمینه‌های عقلانیت اجتماعی و سیاسی را فراهم نمی‌کند. تولید به یک فرد، ملت و کشور، اعتماد به نفس می‌دهد؛ مبنای حفظ هویت، حفظ استقلال و حفظ فرهنگ بومی و مظهر قدرت است. تولید، نیروی محرکه تغییر است و دامنه فکر و مرزهای فهم پدیده‌ها را گسترش می‌دهد.
دکتر سریع القلم، نخبگان را عامل مهم توسعه می‌داند :
واژه نخبگان به معنای بزرگان، صاحبان فکر، شخصیت، توانایی‌های وسیع فکری و سازماندهی آنها می‌باشد.
نخبگان دو گروهند. فکری و ابزاری، نخبگان ابزاری صاحب قدرت سیاسی و اقتصادی و نخبگان فکری افرادی هستند که اندیشه، فکر، روش‌های بهینه، تئوری و آینده‌نگری و دوراندیشی تولید می‌کنند .
استاد سریع‌لقلم، نخبه‌گرایی را عین شایسته‌سالاری می‌داند و اعتقاد دارد اولین قدم خانه‌تکانی نهاد دولت است. چه کسانی تصمیم می‌گیرند؟ چه کسانی مدیریت می‌کنند؟ چگونه فکر می‌کنند؟ چه اندازه به کشور و جامعه تعلق دارند؟ چه اندازه جهان را می‌شناسند؟ و چه اندازه با به ساختار و قواعد و قوانین آشنایی دارند؟
آدم خوب بودن با آدم توان‌مند دو مسئله است نیک آن است که شخصی هر دو را یک جا داشته باشد.
بخش اول کتاب، بحث مکتب تحول در شخصیت ایرانی است. بخش دوم پایه‌های نظری توسعه یافتگی را بررسی و بعد از مبحث جهان سوم و توسعه‌یافتگی، ایران و توسعه‌یافتگی آخرین و جذابترین فصل کتاب است.
